လူေတြအခ်င္းခ်င္း ဆက္သြယ္ေၿပာဆိုဖို႔ လူ႔ရဲ႕ႏႈတ္ကထြက္လာတဲ့ အဓိပၸါယ္ရွိတဲ့ အသံ(သို႔မဟုတ္) စကား ….။ အဲဒီစကားေလးေတြေၾကာင့္ လူေတြေပ်ာ္ရႊင္ရသလို အဲဒီစကားေလးေတြေၾကာင့္ပဲ လူေတြငိုေၾကြးၾကရတယ္။ သင္လည္း စကားေတြေၿပာေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္၊ ကၽြန္မလည္း စကားေတြေၿပာေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္။ ဒီလိုဆိုရင္ ကၽြန္မတို႔ ဘယ္လိုစကားေတြ ေၿပာၾကမလဲ ???.. အၿခားသူေတြကို ေပ်ာ္ရႊင္ေစတဲ့ စကား၊ တန္ဖိုးရွိတဲ့ စကား၊ အဓိပၸါယ္ရွိတဲ့ စကားေတြ ေၿပာမလား၊ ဒါမွမဟုတ္ စိတ္ညစ္ေစတဲ့ စကား၊ ေပါ့ပ်က္ပ်က္ စကား၊ မၾကားဝံ့ မနာသာ စကားေတြ ေၿပာမလား။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ေရာ ဘယ္လိုစကားမ်ဳိးေလးေတြ ၾကားခ်င္မလဲ… အေထြအထူး စဥ္းစားေနစရာေတာင္ မလိုေလာက္ေအာင္ လူတိုင္းက တန္ဖိုးရွိၿပီး နားဝင္ခ်ဳိတဲ့ စကားမ်ဳိးကိုပဲ ၾကားခ်င္ၾကမွာပါ။ ဒါဆိုရင္ ကၽြန္မတို႔လည္း သူမ်ားကို တန္ဖိုးရွိၿပီး နားဝင္ခ်ဳိတဲ့ စကားမ်ဳိးပဲေၿပာရမွာေပါ့ေနာ္… ကိုယ္ခ်င္းစာတရားရွိရမယ္ေလ။ “ႏႈတ္ခ်ဳိလွ်ဳိတစ္ပါး” ေပါ့ရွင္။ ငယ္ငယ္ကလည္း ၿမန္မာဖတ္စာမွာ သင္ခဲ့ၾကရပါတယ္..
“တစ္ေယာက္စကား ..xxx.. တစ္ေယာက္နားမွာ ..xxx.. မခါးရေအာင္ ..xxx.. သတိေဆာင္၍ ..xxx.. ေမာင္တို႔ဆိုေလ ..xxx.. ပ်ားသကာသို႔ ခ်ဳိလွေစ” တဲ့။
တစ္ကယ္ေတာ့ စကားလံုးေလးေတြၿဖစ္လာဖို႔ ရင္ထဲကခံစားၿပီး ဦးေႏွာက္ကေစခိုင္းလို႔ အာေခါင္၊ လည္ေခ်ာင္း၊ လွ်ာ၊ ႏႈတ္ခမ္းတို႔က လႈပ္ရွားၾကရတာပါ။ ဒီလိုဆို စကားလံုးေတြရဲ႕ ေရေသာက္ၿမစ္က စိတ္ႏွလံုးသားေပါ့..။ ဟုတ္တယ္.. ဒါေၾကာင့္ စိတ္ကိုရွင္းရွင္းေလးထားၿပီး စကားကို ရုိးရုိးသားသားေလး ေၿပာၾကရေအာင္။ ရင္ထဲက ေၿပာခ်င္တဲ့ စကားေတြကို ဦးေႏွာက္ကစိစစ္ၿပီးမွ ႏႈတ္ဖ်ားကထုတ္လႊတ္ၾကရေအာင္ေလ။ သတိတရား လက္ကိုင္ထားၿပီး စကားကို ဆင္ဆင္ၿခင္ၿခင္ ေၿပာၾကမယ္ဆိုရင္ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး အထင္အၿမင္လြဲၿခင္း၊ စိတ္ဆိုးနာက်ည္းၿခင္းေတြ မရွိဘဲ လူမႈဆက္ဆံေရးေတြမွာ အဆင္ေၿပမယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ကိုယ္ကလည္း ရိုးသားစြာေၿပာတဲ့ အၿပင္ သူမ်ားအေၿပာကိုလည္း အထအန မေကာက္ပဲ ရိုးရိုးပဲေတြးလိုက္ပါ။ စကားတိုင္းကို မေကာင္းတဲ့ဘက္က ေတြးေနရင္ သင့္ရဲ႕စိတ္ေတြလည္း ၾကည္လင္ေနမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူးေလ။ ပုထုဇဥ္လူသားတိုင္းမွာ အတၱ၊ မာန ကိုယ္စီေတာ့ ရွိၾကတာေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုေၿပာလာရင္ မခံႏိုင္မယ့္စကားမ်ဳိး သူမ်ားကိုလည္း မေၿပာပါနဲ႔လို႔ အၾကံၿပဳပါရေစ။
အတင္းအဖ်င္းစကား၊ ကုန္းတိုက္စကား၊ တင္စီးေၾကာေမာစကား၊ ႏွိမ့္ခ်ေလွာင္ေၿပာင္စကား၊ ဝါၾကြားဂုဏ္ေဖာ္စကား၊ မုသားလိမ္လည္စကား စတာေတြဟာ ေလာကီေရးအရ ၾကည့္မယ္ဆိုရင္လည္း အင္မတန္ေအာက္တန္းက်သလို ေလာကုတၱရာေရးအရ ၾကည့္ၿပန္ရင္လည္း ငရဲေရာက္ေၾကာင္း အကုသိုလ္တရားေတြပါပဲ။ ” ေၿခေခ်ာ္လွ်င္ လဲရုံမွ်၊ ႏႈတ္ေခ်ာ္လွ်င္ ငရဲဘံုက်” လို႔အဆိုရွိပါတယ္။ ဒါ့အၿပင္ ”စကားစကား ေၿပာပါမ်ား၊ စကားထဲက ဇာတိၿပ” ၊ ” ၾကမ္းကၽြံလွ်င္ ႏႈတ္လို႔ရတယ္၊ စကားကၽြံလွ်င္ ႏႈတ္လို႔မရ” ၊ ”ဆိုခဲေစ၊ ၿမဲေစ” ၊ ”စကားနည္း၊ ရန္စဲ” စတဲ့ စကားပံုေတြ၊ ဆိုရိုးေတြဟာလည္း စကားကိုဆင္ၿခင္ ေၿပာဆိုၾကဖို႔ အသိေပးထားၿခင္း ၿဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ္ေၿပာတဲ့ စကားရဲ႕အဓိပၸါယ္ကို ကိုယ္သိရပါမယ္။ တည္ၾကည္တဲ့စကား၊ သိကၡာရွိတဲ့စကား ၿဖစ္ရပါမယ္။ ကိုယ္ေၿပာတဲ့စကားကို ကိုယ္တာဝန္ယူႏိုင္ရပါမယ္။ ေပ်ာ္ေစပ်က္ေစ စေနာက္တာမ်ဳိး ဆိုရင္ေတာင္ တစ္ပါးသူမနစ္နာေစေအာင္ ထိန္းသိမ္းရပါမယ္။ စကားေတြဟာ ေၿပာသူရဲ႕အဆင့္အတန္းနဲ႔ ကိုယ္က်င့္သိကၡာကို ေဖာ္ၿပေနတဲ့အတြက္ သတိထားေၿပာဆို ၾကပါစို႔ရွင္။
ၾကိဳက္တယ္ဗ်ာ....................ဆင္ခ်င္မွ ျဖစ္ေတာ့မယ္.
ReplyDelete